Van der Sluijs begon de lezing met de titel 's Ochtends slechte adem? Water helpt! Vanuit de onderzoeksgroep Show Your Teeth werden verschillende onderzoeksresultaten kort en bondig beschreven. Zo werd naar voren gebracht dat de volgorde van poetsen (binnen of buitenzijde) geen invloed heeft op de effectiviteit van het verwijderen van plaque.

Voorgaand het bevochtigen van de tandenborstel blijkt geen meerwaarde te bieden in de effectiviteit van plaqueverwijdering. Ter reductie van de gingivitis klachten blijkt het gebruik van een spoelmiddelen met chloorhexidine en essentiële oliën (bv. Listerine) een meerwaarde te kunnen bieden

Het onderwerp halitose kwam uitgebreid naar voren. In de parodontologie komt dit probleem regelmatig naar voren en de gepresenteerde onderzoeksresultaten dragen bij aan de kennis over dit onderwerp.

Bij patiënten zonder actieve parodontitis blijkt een tongreiniger of tandenborstel effectief te zijn al is de hoeveelheid wetenschappelijk bewijs hierover beperkt.

Zelfs spoelen met water, minimaal 30 seconden, blijkt effectief in het reduceren van de halitoseklachten op korte termijn. Effectiever blijkt spoelen met een mondspoelmiddelen met chloorhexidine, CPC (cetylpyridinium chloride) of zink. Bij een patiënt met actieve parodontitis biedt enkel gebruik van tongreiniging geen meerwaarde in het reduceren van de halitose klachten. Behandeling van de parodontitis door ultrasone reiniging is hierbij erg effectief in reduceren van de ontsteking en daarbij gepaard gaande halitose klachten.

Koeling door chloorhexidine in plaats van water biedt hierbij geen meerwaarde in ontstekingsreductie.

Na de pauze werd door Hennequin-Hoenderdos een lezing verzorgd met de titel Mondversieringen: geen sieraad voor het parodontium. De verschillende uitingsvormen van (orale) piercing kwamen uitgebreid aan bod. De complicaties in de mond werd uitgebreid besproken. Zo is breuk van een element één van de meest voorkomende complicaties door orale piercings. Met name de tongpiercing kan hierbij als oorzakelijke factor worden aangewezen.

Parodontale klachten door trauma van de piercing uiten zich door bijvoorbeeld recessie van de gingiva en verregaand weefselverlies op element niveau. Dit beeld kan met name in het onderfront optreden veroorzaakt door een lip- of tongpiercing.

Er blijkt nog veel onduidelijkheid te bestaan over de prevalentie van orale piercings en de daarbij gepaard gaande complicaties. Hier wordt verder onderzoek naar gedaan. Als zorgverlener ligt voor ons een taak om de patiënt te informeren over de eventuele risico's bij dragen van een piercing.

Kortom wederom een interessante avond.